پاورپوینت سبک معماری آذری
پاورپوینت سبک معماری آذری
بخشی از مطالب:
شیوه آذربایجانی، سبکی در معماری ایرانیِ پس از اسلام است که به آذربایجان
منسوب است. این شیوه، سبک مغول یا ایرانی - مغول نیز نامیده میشود و در
دورهٔ حکومت ایلخانان بر ایران (۶۵۴-۷۳۶ق /۱۲۵۶ -۱۳۳۶م) رواج یافت.
سبک آذری سومین مکتب معماری سنتی ایران پس از اسلام می باشد. شروع این سبک
مصادف است با استقرار هلاکوخان در مراغه و با روی کار آمدن صفویان نیز
پایان می گیرد.
این سبک از لحاظ تاریخی و معماری به دو دوره تقسیم می شود. دوره اول حکومت
ایلخانان به پایتختی مراغه است که از اواسط قرن هفتم هجری قمری شروع شده و
تا دهه آخر قرن هشتم و یورش تیمور به ایران ادامه می یابد.
دوره دوم شامل حکومت تیموریان و به پایتختی سمرقند است. تیمور به هنرمندان
علاقه زیادی داشت و در یورش های خود به ایران هنرمندان و صنعتگران را جمع
کرده و روانی سمرقند می ساخت اما عصر شکوفایی معماری در دوره تیموری به
زمان پسرش شاهرخ برمی گردد که معماران به نامی چون قوام الدین شیرازی و زین
العابدین شیرازی به ساخت ساختمان های بزرگی در خراسان بزرگ گماشته شدند
از ویژگیهای این سبک در دوره ایلخانی میتوان به بهره گیری از هندسه در
طراحی معماری، توجه به تناسبات عمودی بنا، گوناگونی طرحها و ساختن بنا با
ابعاد بزرگ نام برد مانند گنبد سلطانیه و مسجد علیشاه تبریز. در این دوره
تهرنگ غالب مساجد و مدارس چهار ایوانی با میانسرا میباشد
مسجد جامع ورامین از نمونه های کامل مسجد چهار ایوانی است که ساخت آن در
زمان سلطان محمد اولجایتو ( خدابنده ) آغاز ، و در دوره فرزندش ابوسعید
بهادرخان تکمیل شد
این مسجد در میان مجموعه ی آرامگاهی شیخ عبدالصمد اصفهانی واقع است و یکی
از بناهای تاریخی و ارزشمند معماری اسلامی ایران به شمار می آید.
یکی از مهمترین اماکن تاریخی مسجد جامع کبیر است که در قرن ششم هجری قمری
به دستور علاءالدوله گرشاسب آل بویه ساخته شده ولی مسجد فعلی مربوط به آل
مظفر و تیموریان قرن هشتم و نهم هجری است و همچنین بنای اصلی آن از آثار «
سید رکن الدین محمد قاضی » است
